3/1999 Legea, azaroaren 26koa, Euskal Herriko Zuzenbide Zibilari buruzko legea aldatzekoa, Gipuzkoako Foru Zibilari dagokionez.
1999-11-26Erakundea: Eusko Legebiltzarra
Argitalpena: EHAA, 1999/12/30, 249. zk.; EAO, 2011/12/17, 303. zk.
§ 239. 3/1999 LEGEA, AZAROAREN
26KOA, EUSKAL HERRIKO FORU ZUZENBIDE ZIBILARI BURUZKO LEGEA GIPUZKOAKO FORU
ZIBILARI DAGOKIONEZ ALDATZEKOA
AZALPENA
Uztailaren 1eko 3/1992 Legeak, Euskal
Herriko Foru Zuzenbide Zibilari buruzkoak, bere III. liburuan, Gipuzkoako Foru
Zibilari buruzkoan, atal bakarra jaso zuen, 147garrena. Atal hartan,
baserriaren eta famili ondarearen ordenazioaren inguruan Gipuzkoan dauden
ohitura zibilei arau indarra aitortzen zaie eta, halaber, Eusko Jaurlaritzak
eta Gipuzkoako foru erakundeek behar diren bitartekoak sustatu eta bultzatuko
dituztela ezartzen da, ohiturazko zuzenbidea gaurko egunean duen indarrez behin
betiko jasoa gera dadin.
Hortaz, lege honen xedea da legez arautzea
Gipuzkoako baserri munduan sustraituena dagoen ohitura, hau da, baserria
familia barruan zatitu gabe eskualdatzea. Hala egitea komeni da, izan ere
zuzenbidearen alorreko profesionalak xede hori bete dadin eragozpenak ikusten
ari dira une hauetan, gero eta urriago diren abelur ustialekuak, orain inoiz
baino gehiago, babes neurri sendoen beharrean daudenean.
Inguruabar desberdinak direla medio,
belaunaldiz belaunaldi eskualdatu ohi diren baserri ustiaketetan nekazari
gazteek jarrai dezaten eragozpenak daude gaur egun. Eragozpen horien artean,
gizarte modernoan gertatzen ari diren bizimodu aldaketez gainera, bada lege
hutsune bat ere: belaunaldi desberdinekoak izan arren baserrian elkarrekin bizi
diren senitartekoek ondare harremanen lege-arau egokirik eza, hain zuzen.
Horregatik, bada, egokia da lege idatzi
batean jasotzea eta aditzera ematea Gipuzkoan usadioz eta mendez mende
indarrean iraun duten bitarteko juridikoak, behar bezala eguneratuta, posible
izan dadin nekazariak, bizi dela ere, baserria bere ondorengo edo aurrekoren bati
edo batzuei eskualdatu ahal izatea, horiek zein eskubide eta obligazio hartzen
dituzten ziur jakinda.
Baserriko oinordetza gauzatzerakoan,
senipartea ordaindu behar izatea karga handiegia izaten da maiz
oinordekoarentzat eta arazoak sortu izan ditu familietan. Horregatik, hori
saihesteko aukera eman behar da hala ezarri nahi den kasuetan.
Askatasun zibilaren printzipioaren
arabera, jakina, hemen arautzen diren bitartekoak ez zaizkie gipuzkoarrei
aginduzko zuzenbide gisa ezartzen derrigorrez; alabaina, gipuzkoarren eskura
jartzen dira, egoki ikusten badute balia ditzaten.
III. liburuko lehenbiziko idazpuruak atal
bakarra du, aitorpen balioa duena eta 147. atalaren edukiaren zati bat,
ohituraren indarrari dagokiona, errespetatuz, ohitura hori Gipuzkoan lehenbiziko
aldiz idatziz jaso eta garatu izana aipatzen duena.
Bigarren idazpuruan Gipuzkoako Foruak duen
aplikazio eremua zehazten da, hiru alderdi nagusi bereiztuta: lurralde eremua,
pertsona eremua eta, azkenik, xede eremua, berez atipiko xamarra den arren
testuak dituen helburuak ondo azaltzeko beharrezkoa dena. Foruak jasotzen
dituen bitartekoez zein balia daitekeen adierazten da bertan, eta bitarteko
horien xedea zein den: gipuzkoar baserriaren eskualdaketa, alegia. Eremu honen
azalpenean derrigorrezkoa zen gaiaren, hau da, baserriaren definizioa eta,
halaber, horren interpretazio arau bat sartzea, gaia modu unitarioan hartua
izan dadin trafikoari begira.
Hirugarren idazpurua Gipuzkoako Foru Zibil
berriaren muina da, hartan arautzen baitira azken helburura iristeko jartzen
diren bitartekoak.
Nekazaritzako ustialekua zatitu gabe
eskualdatzeko eragozpena izan ohi da, eta oraindik ere bada, Kode Zibilak
ezarritako seniparte sistema, Gipuzkoako lurralde historikoan bere horretan
indarrean dagoela kontsideratzen bada behintzat. Legeak baserria zatitu gabe
eskualdatu ahal izateko aukera eman nahi du, seniparte sistema zeharo bertan
behera utzi gabe.
Oinordekotzako fiduzia ere erregulatu
egiten da, baserriaren oinordekotzaren ordenazioa hobetzeko bitarteko topikoa
baita Bizkaiko eta Aiarako Zuzenbidearen eremuan ez ezik Gipuzkoako usadio eta
ohituretan ere.
Elkarrekiko testamentuaren araudia
zehazten da, funtsezko bitartekoa baita baserria zatitu gabe eskualdatu ahal
izateko eta, beraz, ezkontideek oinorde bakarra hautatzeko. Testamentua egiteko
modu hori baliabide ezin egokiagoa da ondasun komunak familiaren interesen
arabera xedatzeko, ordenatzeko eta banatzeko, izan ere aukera ematen du
oinordetza partitzerakoan ezkontideen araudi ekonomiko berariazkoena den
irabazizkoen elkartea likidatzeak sortzen dituen eragozpenak leuntzeko.
Beste aldetik, oinordekotza itunduaren
ordenazioa ere aurreko puntuetan adierazitako arrazoiengatik jaso da, baina,
gainera, "heredamendua" Gipuzkoako lurralde historikoko usadioa zaharra
da, nahiz eta orain arte "lausotu samarra egon den Zuzenbide Zibil
komunaren arau debekuen ondorioz", Navajas Laportek adierazten duen
bezala.
Azkenik, funtsezko bi aurreikuspenek
burutzen dute testuaren egitura. Lehenbizikoa, Gipuzkoako Foru Zibilak Kode
Zibileko atalei buruz egiten dituen aipamenak lege hau indarrean sartzen denean
kodeak duen idazketari buruz eginak direla ulertzeko jarria da, izan ere
heriotzaren kausaz Kode Zibilak xedapen libreari ezartzen dizkion mugen araudia
gerora aldatzeak orain proposatzen den oinordekotza sistema bertan behera
geratzea ekar zezakeen bestela. Aipamen horiei izaera "estatikoa"
eman izana, beraz, legegintzaren aldetik zuhurtziaz jokatzearren izan da.
Aipatutako bigarren aurreikuspenaren
arabera, legearen III. liburuari emandako idazketa baserriaren eskualdaketa
zatitugabeari buruzko Gipuzkoako Ohiturazko Zuzenbidearen iraupena edo
lehenbiziko idaztaldia bakarrik izango litzateke, eta ezin bestela izan,
gainera. Horregatik, egoki ikusi da azpimarkatzea eguneratze hori Autonomia
Erkidegoak Estatutuaren 10.5 atalaren indarrez berea duen eskumena eragotzi
gabe egin dela, hark dioenez Autonomia Erkidegoari baitagokio Euskal Herria
osatzen duten lurralde historikoen Zuzenbide Zibil Foral eta Bereziaren -idatzi
nahiz ohizkoaren- kontserbazio, aldatze eta bilakaera, bai eta beraren
indarraren lurralde-barrutiaren finkapena ere.
Lehenengo
artikulua
Lege honen edukiak uztailaren 1eko 3/1992
Legeak, Euskal Herriko Foru Zuzenbide Zibilarenak, III. liburuan eta 147. atalean
xedatutakoa indargabetu eta ordezten du.
Bigarren
artikulua
Hona hemen uztailaren 1eko 3/1992 Legeak,
Euskal Herriko Foru Zuzenbide Zibilarenak, III. liburuan izango duen edukia.
"III.
LIBURUA
GIPUZKOAKO
FORU ZIBILA
I
IDAZPURUA
147.
Atala
1.- Baserriaren eta famili ondarearen
ordenazioaren inguruan Gipuzkoan dauden ohitura zibilen indarra aitortzen da.
2.- Ohitura horiek jaso eta garatzearren,
Gipuzkoako Foru Zibila osatzen duten baserria mortis causa eskualdatzeari
buruzko ondorengo arauak xedatu dira.
II.
IDAZPURUA
APLIKAZIO
EREMUA
I.
ATALBURUA
LURRALDE
EREMUA
148.
Atala
Foru
honek Gipuzkoako lurralde historiko osoan izango du indarra, bertako arautegi
zibila denez.
II.
ATALBURUA
PERTSONA
EREMUA
149.
Atala
Foru
zibil honi dagokionez, Gipuzkoako lurralde historikoan auzotartasun zibila
eskuratu duen oro da gipuzkoar.
III.
ATALBURUA
XEDE
EREMUA
150.
Atala
Gipuzkoan
kokatutako baserria duten gipuzkoarrek foru zibil honetan adierazitako
baliabideak erabili ahal izango dituzte baserria eskualdatzeko, elkarrekiko
testamentuari buruz 172. ataleko 2. zenbakian xedatutakoaren kalterik gabe.
151.
Atala
Baserria
etxebizitzak berak eta hari lotutako gainerako eraikin, areto, lursail eta
ondazilegiek osatzen dute, bai eta, baserriaren ustiaketari, ustiatzen bada,
atxikitako ondasun higigarriek, aziendek eta makinek ere.
152.
Atala
Baserriaren
eta hari lotutako ondasunen doako eskualdaketak aurreko atalean adierazitako
guztiak hartuko ditu barruan, aurkako xedapenik ezean.
III.
IDAZPURUA
BASERRIKO
OINORDETZAREN ORDENAZIOA GIPUZKOAN
I.
ATALBURUA
BASERRIKO
OINORDETZAREN ORDENAZIOA ETA HERIOTZAREN KAUSAZ XEDATZEKO ASKATASUNARI
EZARRITAKO MUGAK
153.
Atala
Gipuzkoan
indarrean daude Kode Zibilak heriotzaren kausaz xedatzeko askatasunari ezartzen
dizkion mugak (III. liburuko III. idazpuruko II. atalburua), baserria zatitu
gabe eskualdatzea arautzen duten ondorengo atalek xedatutakoa izan ezik.
154.
Atala
1.- Kausatzaileak baserria eta hari lotutako
ondasunak Kode Zibileko 807. ataleko aurreneko bi zenbakietan aipatzen diren
nahitaezko jaraunsleetakoren baten edo, zatitu gabe, batzuen alde xedatzen
baditu, onuraduna edo onuradunak baserriaren oinordeko bakarrak direla ulertuko
da.
2.- Halakoetan, eta kausatzaileak espresuki
aurkakorik adierazten ez badu, baserriaren eta hari lotutako ondasunen balioa
ez da sartuko seniparteak zehazteko Kode Zibileko 818. atalak xedatzen duen
ondasuntzaren konputoan.
3.- Aurreko zenbakian xedatutakoa gorabehera,
baserria oinordetzan hartu duten nahitaezko jaraunsleei kausatzailearen
gainerako ondaretik dagokien seniparteari egotzi beharko zaio baserriaren eta
hari lotutako ondasunen balioa, senipartea ordaintzeko ez besterako.
4.- Onuradunak seme-alabak edo ordezkapen
eskubidea duten ondorengoak badira, seniparte hertsia jasoko dute, hobetzeko
erabili ez den hobekuntzako herenean dagokien zatia barne dela.
5.- Hala ordaindutako zati horren bidez gainerako
nahitaezko jaraunsleen seniparteko kuota neurri berean handituko da.
155.
Atala
1.- Aurreko atalean xedatutakoa aplikagarria izango
zaie, baita ere, baserriaren eta hari lotutako ondasunen dohaintzei, onuraduna
edo onuradunak Kode Zibilak 807. ataleko aurreneko bi zenbakietan aipatutako
nahitaezko jaraunsleetako bat edo batzuk badira, betiere haiek baserriak
esleipen unean zuen jarduerari eusten badiote eta zatitu gabe gordetzen badute,
dohaintza-emailea hil arte.
2.- Aurreko zenbakian adierazitako dohaintzak ez
dira kolazionagarriak izango, baldin eta kausatzaileak espresuki aurkakoa
adierazten ez badu.
156.
Atala
Aurreko
ataletan aipatu bezala baserriaren eta hari lotutako ondasunen balioa
senipartearen konputotik kanpo uztea bidezkoa izango da bakar-bakarrik
kausatzailearen edo dohaintza-emailearen heriotzaren unean onuradunak
nahitaezko jaraunsle baldin badira. Ondorio horretarako ez besterako, ondorengo
guztiak hartuko dira nahitaezko jaraunsletzat, bai eta oinordetza bera dagokien
beste ondorengo batzuen ondorengoak ere.
157.
Atala
1.- Baserriaren eta hari lotutako ondasunen balioa
senipartearen konputotik kanpo geratu bada, onuradunari edo onuradunei egindako
esleipena ezingo dute erreklamatu ez bere senipartea osatzeko eskatzen duen
nahitaezko jaraunsleak, ez aipatu gabe geratutakoak, ez eta bidegabe
desjarauntsiak ere.
2.- Esleipen horretan ez du inolako eraginik
izango Kode Zibilak ezarritakoari jarraituz senipartea eskudirutan ordaindu
behar izanak ere.
158.
Atala
1.- Nahitaezko jaraunsle diren ondorengo eta
aurrekoek, baserria eta hari lotutako ondasunak senipartearen konputotik kanpo
gelditu direlako, mantenua eskatzeko legezko egoeran geratu badira, baserriaren
onuradunari edo onuradunei eska diezaiekete, horiek kausatzailearengatik
jasotakoaren neurrian.
2.- Aurreko puntuan xedatutako obligazioa bete
egin beharko da onuradunak edo onuradunek baserria eta hari lotutako ondasunak
dohaintzan jaso badituzte ere, baldin eta dohaintza-emailea hiltzean aurreko
zenbakian aipatutako egoera gertatzen dela nabaria bada.
3.- Liburu honetako 161. ataleko 2. zenbakian
xedatutakoaren ondorioz, onuradunak edo onuradunek jabetza soila baino ez
badute hartu, gozamen eskubidea duen ezkontideari eskatu beharko diote
mantenua, eta hura izango da mantenu emailea onuradunari legozkiokeen baldintza
beretan.
4.- Kausatzaileak mantenua jasotzeko eskubidea ken
diezaioke Kode Zibileko 853 eta 854. ataletan aipatzen den desjaraunsteko
kausaren batean sartu den nahitaezko jaraunsleari.
159.
Atala
1.- Baserriaren eta hari lotutako ondasunen balioa
senipartearen konputotik kanpo uzten bada, alargun gelditu den ezkontideak
famili etxean edo famili etxebizitza modura erabiltzen den etxearen zatian
bizitzen jarraitzeko eskubidea izango du.
2.- Kausatzailea hiltzen den unean epai irmo bidez
bananduta edota, era frogagarrian, bien arteko adostasunez bananduta ez dagoen
ezkontideak izango du bertan bizitzen jarraitzeko eskubide hori, eta galdu
egingo du berriz ezkontzen bada edo beste pertsona batekin gertatzez
ezkonbizitza egiten badu.
3.- Kausatzaileak eskubide hori ken diezaioke
ezkontideari Kode Zibileko 855. atalean desjarauntsia izateko jasotzen den
kausaren batean sartu bada.
160.
Atala
Aurreko atalean aipatu den etxean bizitzen
jarraitzeko eskubide hori desberdina eta independentea da ezkontide alargunari,
Kode Zibileko 834. ataletik 840. atalera bitartekoetan xedatutakoaren arabera,
kausatzailearen gainerako ondarearengan dagokion eskubidetik.
161.
Atala
1.- Kausatzaileak baserria eta hari lotutako
ondasunak 154. atalean aurreikusitakoari jarraituz xedatzen baditu, ezingo die
inolako muga edo kargarik ezarri, aurreko ataletan adierazitakoak eta tokian
tokiko usadio eta ohituraren arabera ezartzen direnak izan ezik.
2.- Salbuespenez, baliozkoa izango da baserriaren
eta hari lotutako ondasunen gozamena ezkontidearen alde xedatzea. Dena dela,
alargunak galdu egingo du eskubide hori berriz ezkontzen bada edo gertatzez
ezkonbizitza egiten badu, kausatzaileak besterik agindu ez bazuen behintzat.
162.
Atala
1.- Kausatzaileak baserria eta hari lotutako
ondasunak 154. atalean aurreikusitakoari jarraituz xedatzen baditu, onuradunak
edo onuradunek lehen zuen jarduerari eutsi beharko diote gutxienez sei urtez
eta erkidegoa zatitzeko ere ezingo dute eskatu.
2.- Bestela, onuradunak edo onuradunek nahitaezko
jaraunslekideei, edo horien jaraunsleei, kopuru jakin bat ordaindu beharko diete,
horiek kausatzailearengandik jaso duten guztiaren eta, baserriaren eta hari
lotutako ondasunen balioa senipartearen konputotik kendu ez balitz, seniparte
modura jasoko zuketenaren arteko aldearen adinakoa.
3.- Kalte-ordain horren hartzekodunak kausatzailearen
seme-alabak edo ondorengoak badira, ordaindu beharreko kopuru hori seniparte
hertsian jasoko luketenaren arabera kalkulatuko da.
4.- Nolanahi ere, kausatzaileak baserria eta hari
lotutako ondasunak presenteko eskualdaketa egiten duen oinordetzako itunaren
bidez xedatzen baditu, 155. ataleko 1. zenbakian adierazitakoa aintzat hartuko
da.
163.
Atala
Baserriaren
eta hari lotutako ondasunen balioa senipartearen konputotik kanpo gelditu bada
eta, horren ondorioz, haren xedapena egin baino lehenagoko dohaintzaren bat
ezofizioso bihurtzen bada, baserria hartutako onuradunak edo onuradunek ezingo
dute murriztu dadin eskatu; gainerako nahitaezko jaraunsleek, berriz, eskatu
ahal izango dute beren eskubidea defendatze aldera.
II
ATALBURUA
KOMISARIO
BIDEZ ORDENATZEA
164.
Atala
1.- Kausatzaileak ezkontidearen esku utz dezake
baserriaren eta hari lotutako ondasunen oinordea izendatzeko ardura. Nahi
izanez gero, gainerako ondarearen oinorde izango dena ere izendatzeko ardura
eman diezaioke.
2.- Komisarioa honako bi egoera hauetan bakarrik
izendatu ahal izango da:
1.- Kausatzaileak pertsona multzo bat izendatu
bazuen horien artean oinordeak izenda daitezen.
2.- Halakorik izendatu ez eta kausatzaileak
nahitaezko jaraunsleak utzi baditu.
3.- Aurreko zenbakiko 2. puntuan adierazitako
kasuan, komisarioak izendatu beharko ditu oinordekoa edo oinordekoak
kausatzailea hil den unean nahitaezko jaraunsle diren pertsonen edo horien
ondorengoen artetik, nahiz eta aurrekoak oraindik bizi eta ondorengo horiek
kausatzailearen heriotza ondoren jaiotakoak izan. Azkenean komisarioak
horietako norbait baserriaren eta hari lotutako ondasunen onuradun izendatzen
badu, bidezkoa izango da liburu honetako 156. Atalean jaso bezala senipartearen
konputotik kanpo uztea.
165.
Atala
Komisarioa
notario aurrean edo eskritura publikoan egindako testamentu irekiaren bidez
izendatu beharko da. Eskritura hori ezkontzako hitzarmeneko eskritura ere izan
daiteke.
166.
Atala
1.- Komisarioak kausatzaileak ezarritakoaren
arabera beteko ditu bere eginkizunak.
2.- Bestela, kausatzaileak izango zituzkeen
ahalmen berberak izango ditu, foru honetako aukerak barne. Dena dela,
komisarioak ezingo luke errebokatu kausatzailearen testamentua, ez osorik ez
zati batean, horretarako espresuki baimendua izan ez balitz.
167.
Atala
1.- Kausatzailea hil edo epaileak hildakotzat jo
eta sei hilabeteko epean, komisarioak oinordetzan dauden ondasun, eskubide,
karga eta betebehar guztien inbentarioa egin beharko du, eta oinordeko izan daitezkeenei
horren edukiaren berri eman beharko die.
2.- Inbentario hori eskritura publiko bihurtuko da
oinordeko izan daitekeen edozeinek hala eskatzen badu.
168.
Atala
1.- Oinordetza aditzera ematen eta jaraunspena
onartzen den arte, kausatzaileak horretarako izendatu zuen pertsonak
administratuko du ondasuntza.
2.- Inor izendatu ezean, komisarioak berak hartuko
du eginkizun hori.
169.
Atala
1.- Kausatzaileak epe jakin bat jar diezaioke
komisarioari bere ahalordea burutu dezan. Ezkontidea ondasunen biziarteko
gozamenduna ere baden kasuetan, epe hori haren bizitza guztirako izan daiteke
gozamenean utzitako ondasunei dagokienez.
2.- Mugatu ez bada, epea urtebetekoa izango da
kausatzailea hiltzen denetik edo epaileak hildakotzat jotzen duenetik hasita,
oinordeko izan daitezkeen guztiak adin nagusikoak badira edo burujabeturik
badaude; bestela, oinordekorik gazteenak hemezortzi urte betetzen dituenetik
edo burujabetzen denetik hasita.
170.
Atala
1.- Komisarioak eskritura publiko bidez egin
dezake oinordearen edo oinordeen izendapena. Horrez gain, bere testamentuan ere
izenda ditzake, baldin eta biziarteko gozamenean dituen ondasunak xedatzen
baditu eta horiek xedatzeko epe laburragorik ezarri ez bazaio.
2.- Komisarioak eskritura publikoan egindako
ordenazioa errebokaezina izango da. Testamentuan egindakoa errebokagarria
izango da hura hil artean.
171.
Atala
Testamenturako
ahalordea iraungi egingo da:
1.- Horretarako ezarritako epea bukatzen bada.
2.- Komisarioaren geroztikako heriotza, ezintasun
edo ezgaitasuna gertatzen bada.
3.- Ahalordea eman ondoren banantzeko,
dibortziatzeko edo ezkontza deuseztatzeko demanda aurkezten bada.
4.- Komisarioa geroztik ezkontzen bada edo
gertatzez ezkonbizitza egiten badu, kausatzaileak espresuki aurkakoa adierazi
zuenean izan ezik.
5.- Uko eginez
gero.
6.- Komisarioa
kausatzailearekiko edo haren ondorengoekiko oinorde izateko ezduintasuna
dakarren kausaren batean sartu bada.
7.- Ahalordean
aurreikusitako kausez.
8.- Errebokazioz.
III
ATALBURUA
ELKARREKIKO
TESTAMENTUA
172.
Atala
1.- Elkarrekiko testamentuaren bidez ezkontideek
agiri bakar batez xeda dezakete baserriko oinordetza, eta beren gainerako
ondasun guztiak ere xeda ditzakete hartan.
2.- Elkarrekiko testamentua egin ahal izateko,
gutxienez ezkontide batek bete behar ditu aplikagarria izateko foru honek
ezarritako baldintzak.
173.
Atala
Elkarrekiko
testamentua irekia izango da beti, eta notario aurrean egin beharko da.
174.
Atala
1.- Ezkontza deuseztatzeko, dibortziatu edo
banantzeko epaiek eraginik gabe utziko dituzte ezkontideek elkarrekiko
testamentuan elkarri aitortutako liberalitateak.
2.- Epai horiek, halaber, eraginik gabe utziko
dituzte ezkontideren batek bere jaraunspenari buruz egindako xedapenak ere,
horien kausa bestearen xedapenetan datzanean.
3.- Elkarrekiko testamentuan ondareari dagokionez
emandako xedapen guztiek elkarrekikotasun izaera hori dutela joko da, aurkako
frogarik ezean.
175.
Atala
1.- Testamentugileak bizirik dauden bitartean,
elkarrekiko testamentua errebokatu edo aldatu ahal izango dute bi ezkontideek
elkarrekin, testamentua egiteko eskatzen diren baldintza berberak betez edo
oinordetzako ituna eginez.
2.- Bietako batek bakarrik errebokatu edo
aldatzeko, notarioaren aurreko testamentu irekia edota oinordetzako ituna egin
beharko du. Alde bakarraren errebokazioak edo aldaketak beste ezkontideari era
frogagarrian jakinarazten zaionetik aurrera bakarrik izango du eragina.
176.
Atala
1.- Aurreko atalean aipatzen den alde bakarraren errebokazioak
edo aldaketak ondoriorik baldin badu beste testamentugileak emandako xedapenen
batek kausatutako xedapenen batean, eraginik gabe geratuko dira orobat
elkarrekikoak diren guztiak.
2.- Aurkako frogarik ezean, errebokatzen edo
aldatzen den testamentuan ondareari dagokionez emandako xedapen guztiak
elkarrekikoak direla ulertuko da.
177.
Atala
1.- Ezkontide bat hiltzen denean besteak ezingo
ditu bere jaraunspenari buruz emandako xedapenak errebokatu ez aldatu, xedapen
horien kausa lehenago hildakoaren xedapenetan badatza.
2.- Halakoetan, aurreko ataleko 2. zenbakian
aipatzen den ustezko elkarrekikotasuna izango da aplikagarria.
178.
Atala
1.- Bizirik gelditzen den ezkontideak ezingo ditu
doako izaeraz xedatu goian aipatu legez elkarrekikoak diren xedapenetan
sartutako ondasunak, elkarrekiko testamentuan berorien onuradun izendatuak
ziren pertsonen alde ez bada.
2.- Aurreko zenbakian ezarritako mugak ez du
eraginik izango, elkarrekiko testamentuan bertan beste zerbait xedatu bada.
IV
ATALBURUA
OINORDETZAKO
ITUNAK
179.
Atala
Baserriaren
eta hari lotutako ondasunen ordenazioa eskritura publikoaz egindako
oinordetzako itunaren bidez egin ahal izango da. Itungileek ezkontzako
hitzarmeneko eskritura erabil dezakete helburu horretarako.
180.
Atala
1.- Oinordetzako ituna, baserria eta hari lotutako
ondasunak presenteko eskualdaketaz edo izendatzailea hiltzen den unera arte
geroratuaz egin ahal izango da.
2.- Baserriaren eta hari lotutako ondasunen mortis
causa-ko dohaintza oinordetzako ituntzat hartuko da.
181.
Atala
Baserria
eta hari lotutako ondasunak unean bertan eskualdatzeak oinordeko izendatua izan
dena haien titular bihurtzen du, itundutako mugen barruan. Ondasun horien
gaineko xedapenik edo kargarik dakarren egintza oro baliozkoa izateko,
izendatzailearen eta izendatuaren adostasuna beharko da.
182.
Atala
Oinordekoa
eskualdaketa geroratuz izendatu den kasuetan, izendatzaileak kostu bidez
bakarrik xeda ditzake baserria eta hari lotutako ondasunak.
183.
Atala
Oinordekoa
oinordekotzako itunaren bidez izendatzen bada, testamentuz aurretik emandako
xedapen guztiak eraginik gabe geldituko dira. Elkarrekiko testamentua egin bada
liburu honetako 175. ataletik 178. atalera bitartekoetan ezarritakoa aintzat
hartuko da.
184.
Atala
Oinordekotza
itunaren bidez egindako izendapena, bakar-bakarrik izendatzailearen eta
izendatuaren, edo izendatuaren ondorengoen, arteko beste itun baten bitartez
edo ondorengo bi ataletan ezartzen diren kausez aldatu edo eraginik gabe utzi
ahal izango da.
185.
Atala
Izendatzaileak
izendapena erreboka dezake:
1.- Itundutako kausak
direla medio.
2.- Ezarritako kargak eta
baldintzak era larrian bete gabe uzten badira.
3.- Izendatua ezduintasun
edo desjaraunspen kausan sartzen bada.
4.- Izendatuaren
jokabideak familiako bizitza normala eragozten badu.
5.- Izendatuaren ezkontza
deuseztatuz gero, edo izendatua, banandu edo dibortziatuz gero, oinordetzako
ituna ezkontza hori dela eta eman bada.
186.
Atala
Oinordetzako
izendapena indargabetu egingo da:
1.- Izendapena atxikia dagoen baldintza
indargabetzailea betetzen bada.
2.- Izendatua ondorengorik utzi gabe hiltzen bada
edota, ondorengoak utzita ere, izendatzaileak ordezkapen eskubidea ukatu
bazien.
187.
Atala
Aurreko
bi ataletan adierazitakorik gertatuz gero, izendatuak ordainduta egindako
eraikin berrien eta hobekuntzen balio eguneratua ordaindu beharko litzateke
urtebeteko epean.
188.
Atala
Tokian
tokiko usadio eta ohiturari jarraituz, izendatzaileek, edo izendatzaileak eta
bere ezkontideak, eta izendatuak eta bere ezkontideak elkarbizitza itundu
badute, aurreneko haietakoren bat hiltzen bada, bizirik gelditu den ezkontideak
itunean gorde dituzten eskubideak eta prerrogatibak beren osoan izaten
jarraituko du".
Hirugarren
artikulua
Uztailaren 1eko 3/1992ko Legeari, Euskal
Herriko Foru Zuzenbide Zibilarenari, honako erabaki gehigarri hauek eransten
zaizkio:
"Bigarren
erabaki gehigarria
Lege
honetako III. liburuan Kode Zibilari buruz egiten diren aipamenak, liburua
indarrean sartzean kodeak indarrean duen idazketari egindakotzat hartu beharko
dira.
Hirugarren
erabaki gehigarria
1.- Lege honek ez ditu agortzen, lehenengo aldiz
aditzera eman baizik, baserriaren eta famili ondarearen ordenazioaren inguruan
Gipuzkoan dauden ohitura zibilak.
2.- Eusko Jaurlaritzak eta Gipuzkoako foru erakundeek
behar diren bitartekoak sustatu eta bultzatuko dituzte Gipuzkoako Zuzenbide
Zibila ikertu, aldatu eta garatu dadin, Konstituzioak eta Estatutuak ezarri
bezala".
Azken
xedapen bakarra
Lege hau Euskal Herriko Agintaritzaren
Aldizkarian eta Gipuzkoako Aldizkari Ofizialean argitaratuko da, eta lehenbizi
aipatutako hartan argitaratu eta biharamunean sartuko da indarrean.